جدالهای امنیتی، جنگ جاسوسها
به نظرم بزرگترین معماهای تاریخ مربوط به جدالهای امنیتی و جاسوسبازی بین کشورهای رقیب و متخاصم بوده است و باز هم به نظرم بسیاری از اتفاقات و تحولات بدون اینکه آشکار شوند و عموم مردم از آنها باخبر شوند در همین حوزه رخ میدهد.
بگذریم...
امروز متوجه شدم که یکی از کامپیوترهایمان مورد حمله اینترنتی واقع شده و حمله کننده توانسته است فایلها و برنامههای خود را بر روی سیستم ما کپی کند و در تمام این مدت برنامههایش در حال اجرا بوده است و از پنهای باند ما برای مصارف خود استفاده میکرده است. البته ما اطلاعات مهم و خاصی نداشتیم که نگران آنها باشیم و تنها مسئله این بوده که از منابع و امکانات ما استفاده میکرده است.
احساس خاصی بود. اینکه یک نفر بدون اینکه بدانی در تمام این مدت در حال سوءاستفاده از سیستمات باشد دردناک است. عصر هنگام با یکی از دوستانی که در زمینهی امنیت سیستمهای کامپیوتری کار میکند صحبت میکردم. بعد از آن صحبتها بود که احساس قبلی جای خود را به یک حالت مقهوریت و سنگین داد.
بعد از اینکه در مورد حمله به کامپیوتر ما صحبت کردیم دوستمان گفت: «البته اینها که بچه بازی است. و اگر بدانی ویروس فلیم (شعله) چه کارهایی انجام داده است مغزت منفجر می شود». و پر بیراه نمیگفت. در مورد ویروس فلیم واقعیتهای بسیار تلخی وجود دارد که رسانهای نشده است. مثلا اینکه این ویروس به مدت حدود ۵ سال در ایران فعال بوده است. قادر بوده است که میکروفن سیستم را روشن کند، صدا را ضبط کند، اطلاعات و رکوردهای موقعیتیاب GPS را کپی کند، تصاویر و ویدیو تهیه کند و ذخیره کند، اطلاعات تماس و contactهای موبایل را کپی کند، حتی از طریق usb به شبکههایی که متصل به اینترنت نبودهاند حمله کند و اطلاعات آنها را کپی کند و بعد در فرصت مناسب به هنگام اتصال به اینترنت تمامی این اطلاعات (صوت و تصویر و مکانیاب و ویدیو و فایل word و autocad و pdf و ...) را ارسال کند. آنقدر امکانات عجیبی و غریبی در این ویروس تعبیه شده است که عملا هیچ اطلاعات مفیدی را از دست نمیدهد.
و این فقط یک معنی دارد: در تمام این ۵ سال بدون اینکه کسی خبر داشته باشد تمامی اطلاعات حساس افراد مهم، مراکز نظامی و تحقیقاتی و ... برای نویسنده ی ویروس فرستاده شده است.
و طبق گفتههای دوستمان، برای متخصیص ایرانی و خارجی واضح و مبرهن شده است که این ویروس کار مشترک آمریکا و اسرائیل بوده و به نیت دستیابی به اطلاعات حساس ایران طراحی شده است. یعنی تمام اطلاعات مهم و حساس مملکت در دستان آمریکا و اسرائیل.
+ چطور شد که کشف شد بعد از ۵ سال؟
- بلاهت اسرائیل! چون تصمیم گرفت به ویروس دستور بدهد که هارد کامپیوترهای هدف را به کل پاک کند. یک مرتبه در ایران گزارش شد که ویروسی شروع به پاک کردن هارد کامپیوترها میکند. بعد از چند ماه بررسی و زحمت فراوان این ویروس کشف شد.
+ برای مقابله با چنین ویروسهایی چه باید کرد؟ آیا آنتیویروس فایدهای دارد؟
- این ویروس تمام آنتیویروسها را میشناسد و میتواند به راحتی از دید آنها مخفی شود. حتی آنقدر باهوش است که اگر task manager در حال کار باشد، عمیات جستجوی خود را متوقف میکند.
+ پس چه باید کرد؟ این طور که ما مقهور هستیم.
- عملا کار خاصی نمیشود کرد. فقط مراقبت، که اون هم انرژی و وقت زیادی میطلبد که بعید است کسی داشته باشد.
+ چرا ایران دست به این کارها نمیزند تا اطلاعات آنها را بهدست بیاورد؟
- ایران که به خودش مشغول است. «من» باید از «تو» خبر داشته باشم و «تو» از «من». مهم این است که یک وقت «چپیها» نیایند، یک وقت «انحرافیها» نیایند. کسی کاری با آمریکا ندارد.
+ حالا تمام اینها جدای از تروجانهای سخت افزاری است. در بسیاری از سختافزارها (مخصوصا آنهایی که کاربرد نظامی دارند) امکاناتی تعبیه شده که بتوانند مشخصات سیستم را به مقصد معینی ارسال کنند. و قبلا شرکت فیلیپس که تهیه کنندهی اصلی تجهیزات الکترونیک دولتها بود (میکروفنهای رومیزی و ...) متهم بود که از طریق این دستگاهها جاسوسی میکند. یعنی مثلا در کشور ما میتوانسته تمامی مذاکرات علنی و غیرعلنی و خصوصی و عمومی دولت و مجلس و خبرگان و ... را ضبط کرده و ارسال کند.
+ نوشته شده در پنجشنبه ۸ تیر ۱۳۹۱ ساعت 11:6 توسط فرزاد
|
دیگر وقتش رسیده بود که چیزی در مورد این وبلاگ بنویسم، شعر قیصر که « الف لام ميم از لبم ميتراود» را برداشتم. الان سالهای سال است که اینجا چیزهایی مینویسم، مقید نبودهام که چه بنویسم یا ننویسم، برنامهای برای آن نداشتهام. تقریبا هر چه نوشتهام به خاطر دغدغه یا فشاری بوده که در آن لحظه داشتهام. گویی گعدهای گرفتهایم با دوستان و از دردهایمان، از خاطراتمان، از نگرانیهایمان میگوییم.