اعمال سلیقه در پاورقی های صحیفه امام

چیز جالبی که توی این چند روز با خواندن صحیفه امام متوجه شدم، اعمال نظر و جهت دهی در بخشی از این میراث تاریخی است.

چطور؟ تمامی نامه ها، سخنرانی ها، پیام ها، بیانیه ها و اسناد مربوط به امام به درستی و به صورت کامل و دست نخورده در این کتاب جمع آوری و عرضه شده است ولی نکته جالب اینجاست که در جای جای کتاب برای ارائه توضیحات و یادآوری مسئله ای، از زیر نویس استفاده شده است. مثلا وقتی نامه ی امام مربوط به یک حادثه است، در پاورقی کتاب، توضیحی تکمیلی در مورد آن حادثه ارائه شده است. یا مثلا وقتی که امام خطاب به کسی مطلبی را نوشته است، در پاورقی اطلاعات کمی در مورد آن شخص آورده شده است.

به نظر می آید بخشی از این پاورقی ها همراه با حب و بعض و یا کمی جهت دار نوشته شده اند. به صورتی که اگر شخص مورد نظر از افراد موسوم به اصلاح طلب (چپ سنتی) باشند، از آنها با تعابیر بسیار مثبت و بزرگ یاد می شود ولی اگر آن فرد بدون گرایش سیاسی باشد و یا از طیف اصولگرا (یا راست سنتی) باشد، سعی می شود که در معرفی وی به نقاط ضعف و منفی اشاره شود و نکات مثبت وی مسکوت بماند.

البته این اتفاق با توجه به گرایشات سیاسی افراد موسسه نشر و تنظیم امام خیلی بعید به نظر نمی رسد ولی خود به نوعی نقض غرض می باشد. زیرا آثار امام با دقت فراوان جمع آوری می شود تا در قضاوت آیندگان بدون اعمال غرض ورزی و سلایق سیاسی قرار گیرد ولی باز هم به نوعی در شکل دهی به ذهن خواننده، این سلایق دخالت دارند. در حقیقت، فرد به سراغ صحیفه می رود تا مثلا دیدگاه امام را در مورد شخصی یا جریانی بداند و بعد، به جای اینکه از نظرات امام در ارزیابی و قضاوتش استفاده کند، از نظرات موسسه نشر و تنظیم استفاده می کند.

این نکته را ذکر کردم تا کسانی که احیانا به سراغ این کتاب می روند، خیلی به پاورقی ها اهمیتی ندهند  و سعی کنند آب را از خود چشمه بردارند.

صحیفه امام

م.ح. امینی لینکی گذاشته بود برای دانلود و نصب صحیفه امام.

نصب کردم و هر روز سعی می کنم قسمتی از آن را بخوانم.

احساس می کنم که نسل من نیاز دارد که امام را دوباره بشناسد. فرقی نمی کند چه رنگی باشی؛ سبز باشی یا پرچمی.

خدا خیر دهد آن بنده خدایی را که به ما یاد داد؛ آب را از چشمه طلب کن.

هر کدام از ما، نسل سومی ها امام را از یک دریچه ای شناخته ایم. و گاهی اوقات آنگونه شناخته ایم که دیگران خواسته اند. فرقی هم نمی کند که در مورد امام تا حالا چه طور فکر می کرده ایم. همه مان فقط یک تصویر مات و ناقص از امام دیده ایم.

حالا که در این بجبوجه پس از انتخابات همه سعی می کردند یا خود را یاران امام معرفی کنند و یا رقیب را به تلاش به حذف اندیشه امام متهم می کردند و به نوعی همه ی جریانات، از پارچه ی امام برای خودشان قبا می دوختند لازم به نظر می رسد که باید امام را یک بار دیگر شناخت؛ آن گونه که بود.